Dies und das auf Halterner Platt
So eenmaol in Monnat,manks ook män bloß alle sess Wirken,mott
ick mien Auto waschken. Meest häbb ick te wennig Tied (un keen
Lust), üm dat so gründlick van Hand te maaken, äs’t eegentlick
nöedig wär. Daorüm föehr ick faken gau in de Autowaschkanlage
bi de naigste Tankstiär. Nao ’ne gurde Veerdelstunne is dann alls
vergirten un mien Auto wier ennigermaoten blank. Praktischk is,
dat forts tirgen düsse vullautomatischke Waschkanlage ook no
Stoffsuugers staoht. Dao schmiet ick eenfack füftig Cent off ’n
Euro rin un kann mien Auto ook van binnen reinemaaken un up
Vördermann brengen.
Düsse Dage, ick harr’t wier maol wahne ielig, häbb’ke düsse
praktischke Anlage wier nutzt. Dat hett, ick wull se nutzen un häbb
daorüm twee Füftiger rinschmirten.Män äs ick met dat Stoffsuugen
jüst lossleggen wull, dao mirken ick forts, dat irgendwat met den
Automaten nich in Uorder wass. Ut den Suugrüssel kamm bloß
sowat äs een Grämstern off Röckeln. De Rüssel namm so gurd äs
keenen Stoff un Dreck up. Dat kamm mi spassig vör, so äs wann
ant Huus de Büel van den Stoffsuuger üöwervull is un uttuschket
wärn mott.
Nu wass ick bange, dat ick mien Geld ümsüss in dat Dingen
schmirten harr. Daorüm sin ick gau in den Verkoops-Shop
loopen, wo de Kärl ächtern Thresen stonn, we an düsse Tankstiär
alls unner sick hätt. He is ook forts metkurmen un hätt sick de
Saake un den kapotten Stoffsuuger-Automat fackmännischk van
alle Sieten bekirken. Dann gong he up de Knaie liggen un hätt
met ’n Schruwentrecker in den Apparat rümprockelt. Et duern
nich lang, dao harr he Ursaake van den Schaden ook all funnen.
„Klarer Fall“, sagg he un vertrock keene Miene daobie, „dao sitt
eene Unnerbuckse vör de Düse“. Irst häbb ick dacht, he wull een
Witzken maaken off mi veräppeln, män dann saoch ick, wu he
tatsäcklick een Stück Stoff ruuttrecken dai, wat een Damenslip sien
konn. He hätt mi dann mienen Euro anstandsloss wiergirben. Ick
sin dann an den naigsten Automat forts tirgenan wesselt, un de hätt
anstandsloss funktioneert.
So wiet, so gurd. „Eene Unnerbuckse vör de Düse“, bi dat
Stoffsuugen in mien Auto gong mi düsse Utsage nich ut’n Sinn,
un ick häbb mi so miene deipen Gedanken maakt. Wu, gong mi
dat dör’n Kopp, kümp eene Fraulüe-Unnerbuckse in eenen Münz-
Stoffsuuger? Eegentlick logischk, dat se in een Auto rümlagg un
van dao dör den langen Suugrüssel upsurgen wurn is. Män wat hätt
de Unnerbuckse in een Auto te söken? Worüm un wo ligg se dao so
eenfack rüm? Hätt keene se vermisst? Mirkt eene dat nich, wann he
(off se) de Unnerbuckse verlöss? Wass dat ’ne nieje off ’ne gebruukte
Buckse? Wann’t würklick een Fraulüe-Bücksken wass, dann villicht
so eent van de Surte, well mähr frielaot’t äs verdeckt? Sind düsse
nütlicken Bückskes nich vullste minn, üm socken suugstarken
Apparat te blockeern? Fraogen ürwer Fraogen gongen mi in’n Kopp
rüm, äs ick met dat Polster- un Mattenaffsuugen tegänge wass.
Üm ährlick te sien, ick häbb keene rechte Antwaort funnen.
Eene Theorie, wu sick dat affspirlt häbben könn, de häbb ick
allerdings wull. De beholl ick owwer leiwer för mi. Dat Thema is
näömlick een birtken delikat, wann ih verstaoht, wat ick mein. Et
is mi schaneerlick, drürwer te küern. Owwer mi kamm bi all de
philosophischken Gedanken so miene Jugendtied in den Sinn, vör
vettig, füftig Jaohr, dat irste eegene Auto, een Käfer, nich besünners
groot un manks sogar wahne eng. Un mi kamm ook in den Sinn,
dat wi jao wier Mai häfft, den Wunnemonnat Mai met siene irsten
lauen Fröehsummernächte un de Fröehlingsgeföehle.
Mien Auto vandage is vull grötter un gerüümiger äs daomaols.
Owwer de Maiennächte vandage sind ook nich mähr dat, wat se äs
wassen.Wennigstens för usseene. Un mien Auto is män bloß no een
Fortbewirgungsmiddel, wat Geld, Sprit un Stüern kost’ un alle twee
büs drei Wirken in de Waschkanlage mott.
P.S. Vörrigen Monnat häbb ick inne „Lokallust“ wat ürwer
Wurtelgemöös schrirben, woto’m ümgangsspraoklick manksen ook
„Polßaifinger“ säch. Nu hätt mi eene Lirserin ut Sythen anroopen,
we in’t Internet nao Polßaifinger socht un dao tatsäcklick wat
funnnen hätt. Met Polßaifinger sind de langen, schlanken Wurteln
meint, we so utsaihn kürnt äs de erhobene Wiesefinger van eenen
Polßaibiamten. Besten Dank an de Lirserin för düssen Henwies.
Nu weet ick endlicks, wo düssen spassigen Utdruck wechkümp.
Heinz Kallhoff
RSD_Do_Anz_Erö
ffn_54x17_4c_0612_RZ.indd 1 08.06.12 11
29
