Dies und das auf Halterner Platt
Nülick wass inne Dagestiedung te lirsen, dat de Hälterschken
Mödervereene – vandage nöemt se sick jao „kfd“ – wier eenen
gemötlicken Friedachaobend in Pastors Gaorden veranstaltet
häfft. Dütt Festken gifft nu all siet Jaohr un Dach. Ook düttmaol
wassen wier allerhand Fraulüe ut alle Düörper tesammen kurmen.
Et sall recht nett wirst sien, so häbb ick mi dat vertellen laoten. Äs
Mannsmenschk is usseene dat jao nich vergünnt, bi dütt Fraulüefest
daobie te sien.
Bi „Pastors Gaorden“ föllt mi eene Saake in, de ick in miene
Schoolblagentied beliewt häbb un de mi daomaols wahne te
schaffen mook. Et mott nu wull bolle sessdig Jaohr hen sien. Ick
wass nommdachs met ennige van miene Klassenkameraden ut de
Marienschoole up’n Richthoff unnerweggens, worüm weet ick
nich mähr. Up’n Richthoff saoch et daomaols no wat anners ut äs
vandage. Aowwer Pastors Gaorden wass all dao, un ook de hooge
Müer üm den Pfarrgaorden, we vandage ümmer no staiht.
Nu gaff dat in Pastors Gaorden, et wass to de Amtstied van Dechant
Johannes Grüter, daomaols all ennige groote Obstböeme. De
Twiälge van düsse Böeme hongen ürwer de Müer in den Richthoff
rin un ook in dat Schoolsträötken (vandage „Zum Stadtgraben“).
Eene van de Böeme hong vull met Appeln. Schöene gröene
Summerappeln, ook Klarappeln nöemt. Nich dat wi Schoolblagen
Schmacht hatt härrn, in usse eegene Gäörden anthuus gafft Appeln
genoog. Aowwer de riepen Früchte ut den geistlicken Gaorden
häfft us doch so harre anlacht, dat wi praktischk gar nich anners
konnen, äs ennige daovan te plücken.
Wat gar nich so eenfack wass. So deip hongen de Äste ook wier
nich, dat wi Jüngskes dao dran kammen. Wi sind daorüm de olle
Müer hooge klommen. Villicht häfft wi ook met twee, drei Mann
eene Räuberledder maakt, so genau weet ick dat nich mähr. Up alle
Fälle gaffen wi us ant Appeln plücken, un in Tied van nicks wassen
usse Bucksendaschken un Schooltornister vullstoppt.
Jüst in düssen Oogenschlach kamm Pastors resselweerte Süster,
Frollein Grüter, Lährerin an usse Schoole, in den Gaorden un
saog dat frevelhafte Drieben. Nao Fraulüeart hätt se een groot
Spektakel maakt, schimpt un krakeelt. Wi häfft et gau trecken
laoten, Bucksen un Tornister vull Klarappeln, aowwer so bange äs
män wat. Et härr jao gurd sien konnt, dat Frollein Grüter us kannt
harr. Un wann dat rutkamm, nich uttedenken. Appeln ut Pastors
Gaorden te klaun wass jao nich eenfacken Mundraub, nee dat wass
een Vergaohn tirgen kirklicke Inrichtungen un Autoritäten.
Üm ährlick te sien, dat Gewirten hätt mi harre schlaon. Wat
bleef mi daorüm anners ürwer, äs miene Missetat an den naigsten
Saoterdach te bichten. Licht is mi dat nich fallen, un off ick de
nöedige Reue upbracht häbb, weet ick vandage ook nich mähr. Nao
Dechant Grüter persönlick bichten te gaohn, dat kamm natürlick
nich in Fraoge. Dat wass te riskant, Bichtgeheimnis hen off här.
Nee, ick sin nao Rektor Quabbendieker gaohn, häbb em, äs ick
endlicks anne Riege kamm (bi em wasst ümmer recht vull), met
Hirtkloppen mien Sünnenregister vördrurgen un mi äs eene van
Pastors Appeldeiwe bekannt.
Män dat kirklicke Straofgericht unDunnerwäer is utblirben.Rektor
Quabbendieker, in ganz Haltern bekannt, wass een Geistlicken, we
in’t Lirben poss. He hätt män bloß frocht, off us de Appeln dann
schmaakt härrn, De Buße is, so äs meest bi Quabbendieker, mähr
äs milde utfallen.
An Pastors Gaorden un siene Obstböeme häbb ick mi aowwer siet
düsse Tied nich wier vergrirpen, Män wann ick bedenk, wat se mi
in ürwer füftig Jaohr all an Kirkenstüern afftrocken häfft, dat wass
mähr äs genoog för son paor waterige kirklicke Summerappeln.
Heinz Kallhoff
38
